Kim jestem, czyli „Historia Jakuba”. Monodram opowiada o życiu Wekslera-Waszkinela Romualda Jakuba. Żyjącego do dziś katolickiego księdza i doktora teologii, który już w wieku dojrzałym dowiedział się, że jest uratowanym z Holokaustu. Zawieszony pomiędzy dwoma światami, opowiada o swoim bogatym życiorysie. Łukasz Lewandowski w mistrzowski sposób opowiada historię żydowskiego księdza, wcielając się w główną postać i kilkanaście innych towarzyszących życiu Jakuba. Samotność na scenie wielkiego aktora powiększa w niezwykły sposób tragizm losu postaci.
„Historia Jakuba” to według Jana Bończy-Szabłowskiego jeden z najważniejszych dramatów Tadeusza Słobodzianka. Pasjonująca opowieść o pogmatwanych losach Polaków i Żydów. O wzajemnych uprzedzeniach i walce ze stereotypami („Rzeczpospolita”). Spektakl wyreżyserowany przez, mającą na swoim koncie przede wszystkim cieszące się uznaniem realizacje najnowszej dramaturgii, Aldonę Figurę, inspirowany jest prawdziwą historią księdza i filozofa Romualda Jakuba Wekslera-Waszkinela, który już jako ksiądz dowiaduje się o żydowskich korzeniach i próbuje zgłębić religię przodków.
Monodram to najtrudniejsza forma teatralna, przeznaczona dla wybitnych aktorów. Samotność na scenie powiększa w niezwykły sposób tragizm losu postaci. Autorką scenografii i kostiumów jest Joanna Zemanek, która wcześniej współpracowała z A. Figurą, między innymi, przy spektaklach „Kruk z Tower”, „I że cię nie opuszczę”, „Protest”.
Premiera spektaklu odbyła się 31.07.2023 o godz. 19.00 w dawnej Synagodze w Szczebrzeszynie, gdzie został zaprezentowany w ramach Festiwalu Stolica Języka Polskiego. Owacje na stojąco trwały kilka minut po zakończeniu sztuki. W roli głównej wspaniały aktor i wykładowca, Łukasz Lewandowski.
Łukasz Lewandowski
Absolwent Akademii Teatralnej w Warszawie gdzie obecnie wykłada. Aktor teatralny, telewizyjny, radiowy, filmowy i dubbingowy, reżyser polskiego dubbingu.Jego debiutem scenicznym była rola satyra pierwszego w sztuce Stanisława Wyspiańskiego Noc listopadowa. Sceny dramatyczne (1997) w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego na scenie Teatru Narodowego, gdzie występował w latach 1998-2005. W 1998 roku ukończył studia na wydziale aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Jest także absolwentem podyplomowych studiów PR na Uniwersytecie Warszawskim. Występował w Teatrze Atelier im. Agnieszki Osieckiej w Sopocie (2000) i Teatrze Dramatycznym w Warszawie (2007). Ostatnio można go zobaczyć na deskach Teatru Praga w Jaskiniowcu Roba Beckera w reżyserii Dainiusa Kazlauskasa.Po raz pierwszy trafił na szklany ekran w telewizyjnej adaptacji powieści Edmunda Niziurskiego Sposób na Alcybiadesa (1998) u boku Andrzeja Nejmana, Małgorzaty Foremniak i Aleksandry Woźniak. Stał się znany z roli organisty Piotra w serialu TVP1 Ojciec Mateusz (2008). Bardzo często współpracuje z radiem, jego głos jest również obecny w polskiej wersji wielu filmów, m.in. jako głos Zgredka w Harrym Potterze.Od 2008 roku jest również reżyserem dubbingu.
Tadeusz Słobodzianek
Dramatopisarz, dramaturg, krytyk teatralny, reżyser w latach 2012-2022 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Dramatycznego m.st Warszawy, dyrektor Teatru Na Woli Im. Tadeusza łomnickiego w latach 2010-2012, twórca i dyrektor artystyczny projektu edukacyjnego Laboratorium Dramatu oraz Szkoły Dramatu.Autor dramatów: Historia o żebraku i osiołku (1980), Baśń jesienna (1981), Pułapka (1983), Car Mikołaj (1987), Obywatel Pekosiewicz (1989), Turlajgroszek (wspólnie z Piotrem Tomaszukiem)(1990), Prorok (1991), Jaskółeczka (1992), Merlin - Inna historia (1993), Kowal Malambo (1993), Sen pluskwy, czyli towarzysz Chrystus „Krasnogruda” (2000).W 2009 napisał dramat Nasza Klasa, ktorego premiera odbyła się w tym samym roku w Royal National Theather w Londynie. Tekst został nagrodzony Nagrodą Literacką Nike 2010. Dramat był wielokrotnie wystawiany w Stanach Zjednoczonych, gościl też w teatrach Kanady, Anglii, Brazylii, Japonii, Hiszpanii, Włoch, Węgier, Szczecji, Czech, Litwy i Izraela. Jego polska premiera odbyła się w 2010 r. w teatrze na Woli w rezyserii Ondreja Spišáka.W latach 2010-2012 był dyrektorem Teatru na Woli im. Tadeusza łomnickiego. W 2012 objął stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Dramatycznego m.st Warszawy, co doprowadziło do połączenia Teatru na Woli i Teatru Dramatycznego w jedną instytucję.Za dyrekcji Tadeusza Słobodzianka repertuar Teatru Dramatycznego układa się w kilka nurtów. Konsekwentnie realziowane były prapremiery i premiery współczesnej dramaturgii polskiej i zagranicznej. Prapremiery miały również dramaty Tadeusza Słobodzianka takiej jak: Młody Stalin, Historia Jakuba, Niedźwiedź Wojtek, Fatalista.
Aldona Figura
Reżyserka teatralna, urodzona w 1979 roku. Ukończyła reżyserię w krakowskiej szkole teatralnej i anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Wcześnie zainteresowała się teatrem. W 1992 roku była asystentem reżysera Sylwestra Biragi przy Holendrze tułaczu Biragi i Michała Staszczaka zrealizowanym w warszawskim Teatrze Druga Strefa. W latach 90. jeszcze kilkakrotnie pracowała w teatrze jako asystent reżysera, współpracowała m.in. z Bogdanem Hussakowskim przy Opętanych Eugene O’Neilla (Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, 1998). Od 2013 roku pracuje w charakterze reżyserki w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka.Jej debiutem reżyserskim były Molierowskie Szelmostwa Skapena przygotowane w 2000 roku w Teatrze Jeleniogórskim. Rok później w Teatrze Nowym w Łodzi pokazała Zazdrość Esther Vilar. W 2002 roku reżyserka brała udział w Festiwalu Fringe w Edynburgu ze spektaklem Scars of War Maggie Rose, Wilmy Stark i Carla Iacucciego przygotowanym wspólnie ze szkockimi i włoskimi aktorami. W tym samym roku na Festiwalu „Eurodrama 2002” przygotowała pokaz warsztatowy Cicho Mariusza Bielińskiego. Reżyserka współpracowała w tym czasie także z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku. Zrealizowała tam współczesną amerykańską sztukę Tylko ta pchła Naomi Wallace (2003).Aldona Figura ma do tej pory na swoim koncie przede wszystkim realizacje najnowszej dramaturgii. Od 2005 roku współpracuje z warszawskim Laboratorium Dramatu gdzie przygotowała m.im: Kantatę na cztery skrzydła Roberta Bruttera, Absynt Magdy Fertacz czy też Gardenia Elżbiety Chowaniec (2007). W 2009 roku zrealizowała Obcego Króla Cyryla Cyberskiego. Po raz ostatni w Laboratorium Dramatu, wraz z Ondrejem Spišákiem wyreżyserowała (jako II reżyser) Merlina. Inną historę Tadeusza Słobodzianka. W 2013 roku została jednym z reżyserów Teatru Dramatycznego w Warszawie.
Joanna Zemanek
Artystka interdyscyplinarna, scenografka, kostiumografka, kuratorka wystaw, wykładowczyni w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uprawia malarstwo, rysunek i scenografię, zajmuje się tkaniną artystyczną, tworzy obiekty, instalacje, wideo. W 2005 roku ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom realizowała w Pracowni Tkaniny Artystycznej i w Pracowni Malarstwa. W latach 2005-2018 była asystentką, a później adiunktką w Pracowni Tkaniny Artystycznej prof. Lilli Kulki. W latach 2001–2003 była studentką Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 2009–2017 była asystentką na kierunku wzornictwo w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach. Aktualnie profesor uczelniana w Katedrze Rysunku w macierzystej uczelni. W 2018 roku uzyskała habilitację w dyscyplinie sztuk pięknych.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Dlaczego warto zapisać się na newsletter? Poinformujemy Cię o nowościach w repertuarze, wydarzeniach specjalnych i innych aktywnościach realizowanych przez Nie Teatr. Same dobre wiadomości!
Nicponie grają szlagiery, nie tylko warszawskie. Czego nie dotkną, to zmienia się w złoto... w niezupełnie tradycyjnym brzmieniu tradycyjnej kapeli warszawskiej. Hit Stachurskiego? Owszem. Przeboje Sanah? Również. A może "Jesteś lekiem na całe zło" Krystyny Prońko? Jak najbardziej. Zapraszamy na muzyczne spotkanie z Nicponiami, którzy psocą na scenie w pięknym stylu!
„Seks dla opornych” to nieco gorzki, ale jednocześnie zabawny tekst o małżeńskich przygodach. Komedia, która trafnie obrazuje męskie i damskie punkty widzenia, pragnienia, a także wyobrażenia o nich samych. Zapraszamy na mądry, obfitujący w błyskotliwe dialogi spektakl o życiu, który jednocześnie wzrusza i bawi do łez.
"Apetyt na czereśnie" to słodko-gorzka uczta dla miłośników Osieckiej! Szukasz wieczoru pełnego nostalgii, humoru i błyskotliwych piosenek? Zapraszamy na "Apetyt na czereśnie" - wyjątkową podróż przez świat miłosnych wzlotów i upadków, okraszoną poezją Agnieszki Osieckiej i muzyką Macieja Małeckiego. Teksty Osieckiej wyróżniają się prostotą języka połączonego z głębią refleksji; miłość, strata, tęsknota w nich zawarte są ponadczasowe, a humor i ironia nadają im lekkości i dystansu. Apetyt na czereśnie to błyskotliwa opowieść o rozstaniu i próbie odnalezienia szczęścia na nowo. To piękne piosenki w nowych aranżacjach z łatwością wpadające w ucho. To aktorzy, którzy z wdziękiem i humorem wcielają się w role swoich bohaterów. To niezapomniane wrażenia i chwila refleksji nad naturą miłości. Nie przegap okazji i poczuj smak czereśniowej uczty!